7 Mart 2016 Pazartesi

Uzun bi ara


Biraz fazla uzun bir ara olmuş evet
Ama nasıl büyümüş, nasıl büyürken yazma sevincimi yaşama hırsına kurban vermişim
Ama şimdi iyiyim
Ben oldum..yazmanın ne iyi geldiğini hatırlatan bi dolu şey olurken
Ben ayakları yere dahada sağlam basan bi kadın oldum
Artık ne istediğimi bilmekle kalmiyorum,hayalden öteye geçsin istiyorum
Neden olmasın diyorum
Bu cümleyi çok seviyorum mesela
Neyi nereye kimi nereye ne kadar koymak lazim olcebiliyorum
Su terazisiyle değil belki ama paşa gönlüme soruyorum
Kimseye eyvallahim yoktuya zaten, minnetimde hiç olmamıştı şimdi bir kalemde
Silmisligim var
Gözümü kapatinca,acikkenden daha cesurum artık
Hayat..
Ben sana artık inanmıyorum
Kendime inanıyorum. .mucize bekliyorum..beklerken yoruluyorum
Oturup kendi içime orada bekliyorum
Kalkıp bir hışımla içimden koşarak bekliyorum
Korkmuyorum hayat senden nedense artık hiç korkmuyorum..
Tekrar yazma,çizme,ben olma,en çokta yek olma cesaretini